Ова би бил најисплатлив бизнис во денешно време со оглед на двомилионските ментални мазохисти кои не можат соодветно да си го наплатат секојдневното ебавање у здравиот или полуздрав мозок.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Така ќе можевме да зборуваме за машкиот геј- субјективитет, да ја испитуваме неговата особеност, а можеби дури и да ги дефинираме својствените начини на чувствување што ја сочинуваат, без да се грижиме дали поради нашите заклучоци геј- субјективитетот некому ќе му изгледа нормален или ненормален, здрав или болен.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кој те гледа дали си здрав или болен...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во бунилото во кое запаѓа Богдан се сретнува со своите умрени: мајка, татко, баба, дедо; му велат дека е добро што се вратил најпосле дома, но зошто не се вратил додека тие биле живи, да му се радуваат; го прашуваат за куќата: дали ја нашол здрава или разурната; и добро е што ја поправил, но по смртта кому ќе му ја остави? Никому?
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Тоа е истиот оној однос како кон помалку или повеќе здрава или токсифицирана храна, само на други нивоа...
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)