зелен (прид.) - мантил (имн.)

Во еден момент, се опулив кон чардаците и забележав како зелениот мантил на Рибоокиот се мерна и исчезна во една врата во аголот на чардакот, отспротива.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Носеше долг зелен мантил стегнат до гушата, спуштен до глезните.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И од оваа мимолетна средба, неочекувана и ненадејна, во устата почувствував горчлив вкус, а во пазувите студенило што ми го праќаше павтежот од полите на зелениот мантил на тој човек.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Зелениот мантил му ги бришеше трагите, а по него се влечеше проѕирното тело на ветрето како надворнина.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Со „средна височина, подздебелен, со проретчена коса“, во „долг зелен мантил стегнат до гушата, спуштен до глезните“ му заличел на „човек од тајните служби на соседните земји“.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)