“Затворени зад зелените маси или зад позлатените тезгафи, македонските емигранти врескаат до бога за слобода, но не се срамат да си го наполнат ќесето од секое бунтовно време, како во 1895 година.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Во овој јануари во Париз, сепак, беше поинаку, се разбира, пораздвижено, зашто тука се биеше битката за мир во Виетнам, се разбира во тајните преговори крај зелената маса.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И не знам што им рече и како им рече, ама луѓето од мојот Форум, неочекувано, ги исукаа мечевите и почнаа да се сечат преку зелената маса на која заседнавме.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Така си разговараат мојата глава и моето тело, а јас седам сам тука крај зелената маса и желнеам по нешто, сакам да сторам нешто што е возможно, но нешто сум збунет, ми недостига една мала досетка со чија помош веднаш пак ќе се најдам меѓу живите.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
ВТОРА ГЛАВА Десетина луѓе беа испоседнати на долгата зелена маса.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)