Скапи глупости, си рече во тој момент во излогот, како да е тука ставен по грешка, забележа еден дебел блок со зелена хартија. Застана фаќајќи ја Летка за рака и задржувајќи ја.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Кој знае зошто, не можеше да го тргне погледот од блокот со зелена хартија.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
- А, марките што ги спомнавме, не се поштенски, туку германски пари, исто како што зелените хартии се американски долари.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Потоа го извади од пластичното кесе блокот со зелена хартија, го стави на работната маса, внимателно ги стутка пластичните кеси и ги фрли во кошницата за отпадоци, а потоа седна како да ќе пишува.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Го привлече блокот со зелена хартија кон себе (Таа не му даде отпор...), го смести пред себе (Ја легна женската!...) и го отвори (Ѝ влезе меѓу нозете...) кревајќи го капакот и внимателно подвиткувајќи го да стои легнат на масата на спротивната страна.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
- Некои твои колеги сфатија дека парите се во Митко, и тоа не пари, туку марки и зелени хартии, - му довикна Спасе-Грав.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Најмногу ме збуни тој Митко со марките и зелените хартии.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Во рацете држеше сосема идентичен блок со зелена хартија, можеби купена во истата продавница во Атина.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)