Например неможам да го заборавам оној разговор кога наеднаш ми соопшти дека во она изгубено минато најблизу до нејзините желби и соништа било небото над Сина Скала, и дека тоа било една од причините да го напушти полето и да се упати наваму.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но не заборави да истакне дека тоа чувство на задоволство сепак се потврдило овде.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)