излезен (прид.) - врата (имн.)

Другарот Чапаев, како домаќин, го испрати Татко до излезната врата.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тоа знаеше честопати да застане пред излезната врата и толку бесповратно да чезне за надвор со оние свои очиња, така што тој можеше само да му отвори.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Потоа Клара самоуверено ќе ја измазнеше косата, ќе си пратеше бакнешче во огледалото, се разбира, упатено кон нејзиниот лик, за кој таа мислеше дека е крајно отмен, и во цврст од, сигурно ќе закаскаше кон излезната врата.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Потоа дактилографката ја испрати до излезната врата.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Лекарот ја испрати до вратата, пред која стоеше болничар. Тој ја придружи до излезната врата од болницата. ***
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
(Пауза. Станува Доаѓа до излезната врата. Вади врзоп клучеви. Не може да го најде вистинскиот. Ги фрла клучевите. Само што не заплакал.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Застанува навален на ѕидот. Пауза, Полека почнува да се движи кон излезната врата. Долга пауза.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Загледана во џебот, почна да го кажува расказот: „Изгледа толку страшно да се остане стар ерген, да се остари во борбата за сочувување на достоинството додека молиш за прием кога сакаш да ја поминеш вечерта со луѓе, да бидеш болен и од аголот на својата постела со недели да ја гледаш празната соба, секогаш да велиш ‘добра ноќ’ пред излезната врата, никогаш да не брзаш по скалите со својата жена, во собата да имаш само споредни врати кои водат кон дневните соби на други луѓе, да мораш да им се воодушевуваш на туѓите деца не смеејќи да повторуваш: ‘Јас немам деца’, да го обликуваш својот изглед и однесувањето според еден или двајца стари ергени кои ги помниш од твојата младост.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тоа така ќе биде, само што во стварноста, и денес и подоцна, ќе стоиш тука, со опипливо тело и стварна глава, па, значи, и со челото, за да удираш со раката по него.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
(Го зема за раменици и го води кон излезната врата.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Луков, го пушта, сè додека не ја достигне излезната врата.) Господин Христов, сакате ли да ја повикам?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
А сега на работа. (Го повлекува со себе кон излезната врата.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
МЕТОДИ: (Уплашен, збунет, тажен, го зема писменцето и тешко, бавно, трга кон излезната врата.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Потоа, ќе се напијам и ти се молам не сакам никакви сцени... (Оди кон излезната врата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)