изминат (прид.) - ден (имн.)

Во тие десет изминати дни, само Хасан, домаќинот, му беше врската и допирот со Истанбул.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Дојдоа како потурени со маштеница, зашто знаеја што се случуваше изминатите денови и, особено, онаа вечер во дуќанот крај мостот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Изминатите денови беа заорале длабоки бразди во неговото чувствително срце.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сигурно е ужасно, мислеше Змејко кога сеќаваш како нешто ти недостасува, кога сеќаваш дека си останал без еден дел од своето тело, кој ти останал некаде незабележано по изминатиот пат зад тебе, во сите изминати денови, а ти си продолжил носејќи му ја празнината, постојано чувствувајќи се прогонет од тој недостаток, сѐ дури вџашувачки неочекувано еден миг не те натера да го побараш, и додека не откриеш дека си останал без него. Каде ли го загубив, мислиш, каде ли?
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Денес дури можам да одбележам што се случи во изминатите денови.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Мислам дека по овие негови објаснувања си ги запишав во сеќавањето зборовите корнењето нокти, потоа и молчењето како избор затоа без да го коментирам она што го рекол, во еден момент во изминатите денови бев забележал: Корнењето нокти веројатно е многу болно.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И сигурно преставува нешто многу повеќе од практикувана специјалност само на една затворска власт.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност заклучив но во себе дека Калето и собава во која се наоѓам со секој момент меѓусебно сѐ повеќе се оддалечуваат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но за мене посилна и повпечатлива беше една друга појава, забалежав дека Калето, што во изминатите денови можеше и со раката да се дофати, сега наеднаш се беше оддалечило!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тој лицето не си го сака многу, иако јас тврдам дека нема поубаво.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
На календарот веќе не ги чкртнувам изминатите дни, затоа што почнувам да го сакам сплоснатиот нос на Дејан, мојот завој и нашите здивови без мирис, а со вкус.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Веројатно се досети и ти. Прославата што Иван Степанович ја приреди по повод раѓањето на својот единствен син се одржа на долниот кат од неговата кафеана.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Само куп слики, од изминатите денови, во кои се гледам себеси седнат онаму, под скалите, во оној шинел што ти толку пати го омаловажи и исмеа“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)