износен (прид.) - облека (имн.)

Буквално ги отфрлаат како ветва износена облека.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Крупен човек со несфатливо вешти покрети по име Фјодор влегува во продавница за износена облека.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
РАСПРОДАЖБА
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Жена ти мирисаше на сапун и се плашеше од мене, од мојата износена облека и мојот темен глас.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Слабичок човек со износена облека кога позајмена: пантолоните како од некоја многу покрупен од него, а палтото чиниш еден број помало.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Туѓата, износена облека пак спласна, се собра, стана помала отколку што беше.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Оној во туѓа износена облека побара уште еднаш ракија.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Очите ми смекнаа, челото му се измазни и тој молбено ја погледна туѓата, износена облека.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Туѓата износена облека испразни една чаша, брзо како да се плаши некој да не му ја грабне од рака.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Едниот беше ситен и неспокоен, во туѓа износена облека, другиот полн, мек, сипаничав.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)