Ќе одминува времето, ќе одминуваме, ќе бидеме сè поблагородни, сè повозвишени: во висока возбуда човек посакува да не биде барем невидлив, да биде барем стракче меѓу илјадниците коренчиња: зашто недостижно е да се биде стебло засадено покрај извори...
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)