Ми раскажуваше за улицата и музичкото училште што го носат името на брат му Јордан Михајловски - Оцка, селото Варош каде што живеат неговите братучеди, Могилата на непобедените, и уште за многу интересни нешта, за кои дедо ми рече дека е страмота да не ги запознаам и дека морам да бидам горд што носам потекло од таков град и од таква фамилија како таа, неговата.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Се занесов во мислите и веројатно многу интересни нешта од нивниот разговор испуштив, зашто го чув само крајот: - Нека си легнат, па ќе поразговараме за сè, - предложи татко ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Тивко, на уво, ми вели: - Бреза, Брезичке, биди стрплива, немој да “давиш”, утре јас специјално за тебе ќе го распостелам, сега оди легни си, а наместо приказна, ќе ти раскажам некои многу интересни нешта поврзани со килимот.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кога бев во манастир, слушнав од еден калуѓер интересни нешта.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)