ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

А како што одминува времето, некои жени може и да си дозволат да се подучуваат за динамиката на гледачката иронија и за играта на идентификациите/деидентификациите преку гледачките практики на геј-мажите, кои од неодамна станале толку пробивни и толку нашироко привлечни.

Стрејт-сентименталноста – особено кога нејзината емоционална моќ со која приклештува изгледа како пресметливо наменета да мобилизира и да наметне универзален консензус, да наложи задолжително морално чувство – само плаче за иронична реакција, а машката геј-култура веднаш ѝ ја дава така што таквата сентименталност ја третира како естетски неуспех што заслужува потсмев, опирајќи ѝ се на тој начин на моралната и на емоционалната уцена. ‌Така слично, сцените со садистичка свирепост и малтретирање во готскиот психолошки трилер од Роберт Олдрич Што се случи со Бејби Џејн? – сцените чии ѕверства и ужаси ја шокираа американската публика кога филмот за првпат се прикажа во 1962 година изнудуваат громка смеа од машката геј-публика, која ужива во мелодраматичните конфронтации меѓу Бети Дејвис и Џоан Крафорд, старите холивудски сопернички, кои глумат две некогаш раскошни, а сега пропаднати ѕвезди загнати во избезумена битка за надмоќ: гротескни, претерани слики на чудовишна, абјектна женственост. ‌Апокалиптичната драма од Тони Кушнер Ангели во Америка нуди поскорешен пример за оваа машка геј-културна склоност да се прекршуваат генеричките очекувања што се примерени за комедијата и за трагедијата, и тоа така што пак за комична цел ќе се земе деградираната женственост.

Само откако ќе мине извесно време и ќе настапи соодветна промена на вкусот или на модата, на многу жени им станува полесно и речиси неодоливо да не го сфаќаат филмот направо, онака како што геј-мажите никогаш не можеле да го сфатат.

Сепак, за гледачките, ироничната реакција кон филмот не е предодредена и неизбежна.