Околу наоколу заградени со трње, со ендек и без вратниче и зашто не се ѕидани како денешниве туку се обични копи од земја, сега покриени со снег и над кои се извишуваат безимени дрвени крстови, едни изгнилени други и трети искривени или ничкосани во снегот, изгледаат пусто и очајнички.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)