Кога не би направиле така, тогаш би си плукнале на крвта што заеднички ја пролеавме во ист ров, во истиот бункер, на парчето леб што го делевме, на капката вода што ја цедевме, на раните, на солзите, на достоинството што го создававме заеднички, на сето она што со мечтите го градевме но ридиштата и снеговите на Грамос и на Вичо.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)