Сите беа со иста градба, како да беше ги правела една рака.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Додека модернистичката архитектура настојува да дејствува еманципаторски, а во Интернационалниот стил сепак станува всушност афирмативна и униформна - отмениот јазик на стаклото и челикот им одговараше на оделата со риги по шефовските катови; покрај тоа, ваквата архитектура (подбивајќи се со стварниот функционализам), секаде по светот, без оглед на намената, создаде потполно исти градби - постмодернистичката архитектура настојува да биде комуникативна и повеќекратна.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)