ист (прид.) - луѓе (имн.)

Исти луѓе, исти разговори, дури и исти пијалаци. А тебе? - И мене.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сите вулкани се поврзани меѓу себе долу под земјата, имаат свои патишта, свои коридори и отвори; местото на избувнувањето многупати го менуваат за да не го уништат само еден предел на земјава, за да не страдаат само едни исти луѓе.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кога мислат дека е нивниот ден, а всушност е само најнервозниот во животот во кој ќе се избакнат по 7 пати со истите луѓе - кога ќе дојдат, кога ќе речат „ДА“, па уште еднаш кога ќе речат „ДА“ во црквата, па кога ќе се фотографираат, па кога ќе им го предаваат пликот, а тие под прстите, од дебелината веќе знаат колку им се блиски или далечни, па кога ќе се разигра невестата и кога тие истите, од многу мерак дека ептен добро играла, ќе ја зашлапаат по трипати по образите и по шминката која дебело си ја платила... сѐ до бакнувањето заради тортата и бонбончињата!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Постојано беше исто, истите канцеларии, истите луѓе…
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)