Харнад: Всушност, би рекол дека активноста на некој човек кој прави кулинарски формални пресметки со молив и хартија би можела да е поинакво имплементирање (иако краткотрајно) на истата програма како она изведено од калкулатор (ако ги употребува истите рецепти).
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Но сега дури и да се двата системи доволно Тјуринг- еквивалентни за да се сметаат како имплементирање на истата програма, излегува дека зависи од нивното не вклучување како каузални компонентни потсистеми дали самите тие ќе имаат ментални состојби...
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
„Индиго луѓе влегуваат и излегуваат од зградите читаат исти весници гледаат иста програма спијат во исто време јадат иста храна со индиго деца во индиго станови со индиго Нови Години и родендени и животи и смрт...“ (Чарлс Буковски)
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
А слично се случи и во \енова, кога Пол Зуковски и Грит Султан свиреа помалку-повеќе иста програма која ја изведоа и во Лондон и од бурната реакција на публиката не можеше да се чуе ниту нота.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Полиците на кои стоеја книгите, се разбира, беа бетонски. (За кориците на книгите веројатно веќе претпоставивте.) Телевизорот, одлично вклопувајќи се во ентериерот, беше бетонски, па се чинеше дека постојано емитува една иста програма.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)