Во тоа се уверив откако слушнав две исти сказни кажани од две различни усти, чуени од трето уво, запишани од прва рака, во три различни времиња.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Но да не жалиме за височините, ќе живееме долу со истите сказни и параболи, и со онаа неумитна надеж, дека еден ден, во една ваква квечерина, пак ќе се искачиме, како пасмо пареа, модар здив од устата на долот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)