ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Ненадејно го напушта Кембриџ и оди да живее сам во Норвешка, во колибата која сам за себе ја изградил.

Таму бил посетуван од Мур, кому му диктирал белешки за философијата на логиката, а се допишувал и со Расел на истата тема.

Така можеа да мислат на иста тема, единствена, и да починуваат од времето што им имаше натежнато како планина.

Ни јас не знаев баш многу за тој феминизам, а исто така не знаев ни за сестринските односи, зашто сестра немам, па си замолчав, мислејќи дека ако продолжам на иста тема може нашето убаво расположение да се подрасипе.

А, имав и друг ангажман.

Понискиот од овие два гласа ја пее својата тема во C мол (што истовремено е и тоналитетот на сиот канон), додека повисокиот ја пее истата тема, со тоа што е помесетен нагоре за една квинта.

Во стварност, Бах и Ешер обработуваат една иста тема во два различни “регистра”: музиката и графичката уметност.

Но сега, кога Холивуд - а и Бродвеј - почна да се занимава со истите теми, сѐ стана страшно збркано.

За плодноста на оваа рамка меѓу другото говори фактот дека до денес се снимени две филмски верзии на „39 скалила” (првата е на Ralph Thomas од 1958 година, и бесрамно се потпира врз Хичкок, втората, на Don Sharp од 1978 година повеќе го следи романот); освен тоа, самиот Хичкок снимил уште две варијации на иста тема: „Саботер” (1942) и „Север-Северозапад” (1959).

Главната при­влечност на оваа серија на Хичкокови филмови е во самото патување, зашто јунакот во диво темпо паѓа од една ситуација во друга и доживува цела низа од трагикомични авантури (“Саботер” е најслабиот од серијата токму затоа што тој елемент во него е најзастапен); така, во сите три филма од серијата ја пронаоѓаме варијацијата на истата тема: јунакот во бегство пред злосторниците непредвидливо се наоѓа пред 32 Margina #21 [1995] | okno.mk наивното граѓанство, што од него очекува јавен настап и во момент, тој мора да се сети на решението: како најдобро да го при­добие очекувањето на публиката; честопати го решава истото и пред прогонувачите.

Тоа што сте „фокус“ на овој „исчашен“ (хамлетовски психотичен?!) текст е онаа иста тема за празнината, за еден центрифугален концепт на обраќање.