ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Еден книжевен критичар се разбудил како „теоретичар” на војната и инсистира дека во име на националните цели мора да се лаже и дезинформира колку што се може, не прашувајќи се какви се целите што се остваруваат на тој начин.

Како книжевниот критичар ќе анализира и пишува за одредено дело кое никогаш нема да мора да се чита два пати на ист начин?

Многумина се жалеа што ретроспекцијата на почетокот од филмот беше лага.

Трема (Stage Fright), 1950г. •Зошто не ви се допаѓа овој филм? •Хичкок: „Кога се појави книгата многу книжевни критичари напишаа: „Овој роман би бил добар филм за Хичкок”.

Сепак, мислеше Френк сега, таа жена беше на добра трага, како што беше и книжевниот критичар Лајонел Трилинг кога зборуваше за „ужасот“ што се крие во поетската рустикалност на Роберт Фрост: ретроспективно барем, ‘Воде­ниот виор’ го отсликува последното лето на Полардови - златниот период на пријатна работа и игра, за коешто време Френковиот неоткриен тумор забрзано го населувал неговото тело.

»» СОЛЕВ, Димитар (1930). Расказот „Турист”, заедно се еден нејзин компјутерски цртеж беше објавен во Маргина 23-25. Прозаист, книжевен критичар и есеист.

А академикот Антоан Жералд, познат лингвист и книжевен критичар, за романот Атеистички музеј, меѓу другото, ќе забележи: Авторот н води во разни предели на Албанија, запира во своето родно место, кое го напуштил пред 36 години, останато под сталинизмот.

XIII Паралелно со мојата балканска семејна хроника се пишуваше и сагата на моите преведувачи, читатели, книжевни критичари.

Таа успеваше, како ниту еден книжевен критичар, особено кога беа во прашање Времето на козите да проникне во нивната суштина.

Овој роман, кој ја опишува петдневната рашомонијада на авторот во родната земја во пролетта на 1979 (кога овде се слави стогодишнината од раѓањето на Сталин), доживеа во Франција значајно толкување на своите внатрешни слоеви и пошироки значења од бележити француски писатели и книжевни критичари.

За еден анонимен француски книжевен критичар Атеистичкиот музеј може да се чита и како источен палимпсест чии седименти не престануваат да се пластат во трпеливата потрага по идентитетот на еден народ на кого му е избришано небото пред неговите очи, додека метафората на Атеистичкиот музеј, останува стравичен симбол на искоренувањето на религиите во сите облици.

Повикувајќи се svoite ple{ki go natovari на најславниот крлежолог, Станко Ласиќ, univerzumot na nacijata, тоа го направи книжевниот критичар, исто sudbinata na milioni, ne e така крлежолог, Велимир Висковиќ во nikoj drug tuku onoj istiot Ферал Трибјун, и тоа со зборовиве: “Можеби neugleden, polze~ki gnom треба да му се верува на Станко Ласиќ кога komu i ona malecko par~e na вели дека Крлежа денес ќе беше скапоцен, najobi~nata, najsekodnevna мудар советник на Туѓман. (...) Веројатно ќе gra|anska odgovornost mu помогнеше реализацијата на хрватската pret­sta­vuva pregolem tovar. државност да мине со помалку конвулзии, помалку жртви.”

Случајот на познатиот книжевен критичар и воедно ѕвездата на телевизиските културни програми, Марсел Рајх-Раницки, за кого неодамна е откриено дека работел за полската известувачка служба, на некој начин го дотера проблемот до пароксизам.

Паулина Вилк, полски книжевен критичар Со милиони години јагулата пливала од Караибите до Медитеранот, продолжувала до Јадранското Море, па преку реката Дрим директно до Охридското Езеро.

Јас би сакал, но не како книжевен критичар, да се задржам на доминантните идеи–теми кои произлегуваат од ова искуство и кои блескаат во ова дело.

Мари-Франсоаз Ален, книжевен критичар (Le Monde diplomatique, juin 1997) Во модерната сказна Времето на козите што воодушевува, авторот успева да ја резимира историјата на едно семејство, во исто време и онаа на балканскиот свет, за да заврши во онаа на сталинистичкиот период.

Лили Бранист, француски книжевен критичар Lire, avril, 1997 Кај нас секому е познато дека книжевната дарба не е неспоива со нијвисоката дипломатска функција.

Ева Циховиц, полски книжевен кричар Времето на козите може да се смета за парадигма на историјата на Балканот кој е обремент со синдромот на самоуништувањето, односно саможртвувањето од што не е ослободен ниту еден балкански народ.

Ана Ливиа, полски книжевен критичар Градот во кој се случува дејствието на романот Времето на козите не е голем, но над него доминира Тврдината која го симболизира повеќевековното владеење на многу Империи.

Горан Бујиќ, хрватски книжевен критичар Времето на козите е изворен роман кој во потрагата на модерните начини на пишување користи различни кни­жевни и антрополошки искуства.