Се работи за еден интерактивен процес, кој влијае врз колективната и индивидуалната свест на луѓето кои, иако не се во состојба сами да создаваат културни институции, учествуваат во нив испраќајќи пораки и симболи.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Тие структури требало да содржат сложени технолошки и електронски внатрешни делови коишто би предизвикувале автодеструкција и имплозија на целата структура во рамки на периоди од дваесет секунди до дваесет години.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
И шанса, барем за ден, барем за час, да ја испереме од себе заканувачката индиго инфицираност од колективното и еднонасочно восприемање на „нештата што живот значат“.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Site-sensitive и интердисциплинарни, овие дела би изискувале соработка меѓу уметниците и научниците и би биле содржајно одредени, па со тоа и општествени, колективни и колаборативни.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
И тоа не во индивидуалниот ум, кој може да прави грешки и кој во секој случај брзо исчезнува: туку само во умот на Партијата, кој е колективен и бесмртен.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)