Еднаш, додека лудуваше по креветот, раката на Цацко се фати во оградата и се скина. Колку силно се расплака.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Му ја навалив главата на градите и ќе му речам: — Колку силно ми чука срцево.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)