краен (прид.) - резултат (имн.)

Она што е цел на анализите во таквите студии е самиот продукт, крајниот резултат од процесот на преведувањето, но не и самиот процес.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Крајниот резултат е параноичен, недозреан тинејџер со низок степен на интелигенција.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Според нивните анализи "комунизмот во Романија не постои и преовладува антируското чувство", но сметале и дека ако Романците ги одбијат Советите, имало голема можност крајниот резултат за Романците да биде уште потежок, односно "да состават влада која ќе биде потчинета на Советската".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во однос на Југославија биле сосема сигурни, имајќи го предвид она што се случувало на теренот, дека "Тито, со сопствени сили и со наша поддршка, веројатно ќе се појави како водечка сила, го сакале ние тоа или не, како резултат на граѓанската војна против Србија".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
А и самата ми имаше подречено: „Даскалов, Даскалов, нели неизвесноста како и да ја сфатиш останува најблиску до темнината?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Гледаш, батка, се ќе се одвиваше поинаку ако не останале ептен празни и студени оние летни ноќи во плевната на Басотова“, ме исмеваше Боге од Бањи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Како краен резултат произлегуваше грдото уверување дека се она што го сторив со своето заземање за скапоценостите на Цвета Басотова било всушност последица (или каприц, како што просудија други поединци) од мојата неразумна вљубеност во Басотова. (А се знаело какви недоразбирања создава неразумната љубов).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Впрочем и не бев сигурен со какви изгледи располагав јас и какви можеа да бидат крајните резултати ако прифатеше Таша да го изведе на виделина со моја помош она што одамна се беше здружило со тишината на неизвесноста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но крајниот резултат е сепак дело на доставувачите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа треба да имаме почит кон нив а тие секогаш да сметаат на нашата подршка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или, и пред да го вчудовиди таа сличност, бил упатен во врската на жена си со Ролан, но молчел чекајќи да го види крајниот резултат на таа врска и какви последици можат да произлезат од неа?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можеби Иван Степанович воопшто не се надевал дека синот ќе дојде на светов со главата на Ролан?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)