Се симнуваше долго и бавно. Толку бавно, што е невозможно да се раскаже во олку кратка приказна.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Тоа е еден специфичен вид на хумор, многу сличен на хуморот во кратките приказни на Рускиот писател Михаил Зошченко (1895 -1958).
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Постојат различни нијанси на хумор; Зошченко користи една што многу ми се допаѓа, еден вид хумор кој ви помага да избегате од кафезот.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Со својата кратка приказна Рада ги остави и понатаму тивко „да се печат“.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)