крцкав (прид.) - кревет (имн.)

Во неподвижниот негов разум не воскреснуваше ништо друго освен неговото минато и тој се иправи и седна крај прозорецот на крцкавиот кревет натопен со семожни мириси на грев.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Го врати часовникот в џеб и седна на својот крцкав кревет, осамен и очаен како и во секоја ноќ, секогаш со исти сеќавања.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тие двајца разговараа безгласно од двата краја на крцкавиот кревет, зашто, мислеше, дека сите судбини се еднакво големи - и на човекот, и на коњот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)