Она што се чинеше можно, па дури и веројатно, се сведуваше на заклучокот дека жената слегнува во месарницата бидејќи добитокот е премногу гласен и здивен; дека станарите се вознемрени; можеби на некој од погорните катови се одржува и состанок на куќниот совет па од таму доаѓаат барањата стоката да се смири.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Со овие неколку претпоставки јас си го објаснував сновењето на мајката на месарот горе-долу.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во еден момент дури слушнав како им довикнува од прагот на нејзиниот стан на претставниците на куќниот совет дека таа многу брзо ќе ја среди збрката, а дека наскоро од градското собрание треба да пристигне и син ѝ со упатствата како да се постапи при ваквите појави.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
-Нема потреба да ги утврдувате вашите права на состанок.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И додека Џеки и Белчо претставуваа голема радост за децата, за нивните родители станаа голема грижа, па затоа на еден состанок на куќниот совет се разви широка дискусија - токму за нив.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Тоа ќе го сториме кога нема да бидат децата дома!“ - ја заврши дискусијата претседателот на куќниот совет.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
„Тоа не може да се поднесува! Најдобро ќе биде да повикаме шинтер!“ - рече претседателот на куќниот совет.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
За нас радост - за возрасните голема грижа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Им пречеше дека трчаат низ тревниците, расфрлале ѓубре, ноќе лаеле и на еден куќен совет решиле да ги ликвидираат.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Се гордеевме со нив: да чуваш две кучиња речиси сред градот, каде ни кокошка со пилиња не смее да се чува.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)