Но штом луѓето ќе го здогледаа Дрвото- на - сознанието, некој уште постуден молк ќе им го шибнеше сонот како со ладен камшик, та тие во сонот се занишуваа, се разбуричкуваа и се повлекуваа уште подлабоко од најдлабокото делче во себе.
               
             
           
            
            
              „Захариј и други раскази“
               од Михаил Ренџов 
              (2004)