ламаринен (прид.) - сандак (имн.)

Тој ја зеде и истрча од ламаринениот сандак.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Кога дедо Господ си ги затвори очите ѝ секнаа водите од небото, ненадејно се појави Пелагија со малечката Пелагија, Танаско со многубројната челад, и, се разбира, дедо Костадин легнат во големиот ламаринен сандук во очекување да ја види животната сопатничка.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)