5. Како логички форми, во постмодерната веќе не доминираат индукцијата и дедукцијата, репетицијата и редукцијата, консеквенцата и прогресијата, туку комплексноста и противречноста, парадоксот и паралогијата, а барањето за консензус се нуди низ спремноста за дисеминација.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)