Било што било, познавам јас него, не толку лош дете, тој токо го ватил некој умот, та побегнал.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- И јас не сум лошо дете. Ќе видиш.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- „Било едно дете...“ Дедо Спасе гледа дека не ќе може да се одбрани од здодевното внуче па почна: - Било едно дете, лошо дете и се викало Васко.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Бев убедена дека нема лоши деца, што и навистина е, но не знам зошто, дали фактот што сѐ уште не зборував течно француски, дали нешто друго беше во прашање, тој некако не ме прифаќаше.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)