Го пренесуваме во Маргина од две причини: не пронајдовме поаналитични текстови за Кабаков; дури и таков, „патетичен”, текстот на K. Flohic е барем илјада пати подобар од слично патетичните (но и просто фрапантно конфузни) текстови на главниот уредник на единственото македонско списание за ликовна уметност, Големото стакло. ^исто да обрнеме внимание.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Тоа што испадна дека едно успешно македонско списание за млади (сепак месечно, а не неделно како во мојот текст) го носи истото име, е уште еден случај кога се совпаѓаат непредвидливата реалност и предвидливата фантазија.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Во седумдесеттите, се чувствував како момчето од песната на Брн.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)