Подвижните птици пееја на минијатурните дрвја, малите волци талкаа низ шумата, малечките човечиња трчаа по ледините под сончевите зраци ладејќи се со минијатур-ни ладила, слушајќи ги ситните смарагдни птици, стоејќи покрај неверојатно малите шумни водоскоци.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во оваа величествена поема на Вињи, вистинска химна на борбата за живот и неумоливата смрт, Бургиба како да сакаше да ја покаже својата трагична величина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сите мали волци што не успеале надвор, тука се.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Како треба да се напушти животот и сите маки, можете само вие да знаете возвишени животни, рецитираше Бургиба, потсетувајќи на свирепото убивање на волкот и на потерата по волчицата со малите волчиња.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Јадрите волци што ја јавнале Турција ги напикале обичните мали волци в бувар.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Не возбудуваа многу и не му служеа на чест неговите чести наоѓања на мали волчиња за кои патем земал награди, не беа многу возбудливи ни приказните во кои тој ги труел волците, а потоа со нивната кожа, исполнета со слама одел по селата, собирајќи дарови.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)