Мразулците што се фаќаа на чешмите во дворовите создаваа мали дворци, тврдини, никогаш невидени во животот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мене тоа ми се случи во почетокот на летото на 1993 година во провансалскиот град Арл во Франција каде што престојувував во еден мал преведувачки Вавилон, во еден мал дворец, заробен од вековната тишина.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)