Му се чинеше како површината на стаклото да е куполата на небото, под која е затворен цел еден мал свет, заедно со неговата атмосфера.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Често луѓето ги споделуваа семејните и другите празници, обичаите, навиките, но и надежта за посреќни денови.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во Козар Маало, блиското Пошта Маало и околината, живее во разбирање, пријателство, солидарност, притекување на помош, делење на заедничкиот леб на сиромаштијата на повоените години цел еден мал свет, на стравот од неочекуваните упади на власта: побројните Македонци, Албанци, Турци, Срби, Унгарци, Руси, Грци, Бугари, Хрвати, Французи, Ерменци, Евреи, Власи, Роми и други.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во таа смисла, неслучајно е одбрана токму категоријата време како амблем на бројните мали светови, кои пулсираат низ страниците на оваа книга.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
И овој пат, „хоризонтот на очекувања“ на читателот нема да биде изневерен; полифонискиот принцип на структуирање на текстот е врвно поетичко начело и во Човекот со четири часовници.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Низ долината тече река. Таа ја сече месноста на две половини: лева и десна. Го дели овој мал свет на два брега.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Рече дека пробал да живее и во големиот, и во малиот свет, но дека никаде не нашол среќа: конечно, ќе му се посвети на Бога, оти има назнаки (токму така рече) дека Бог сака да му се јави.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Мал свет е тоа, најмал на светов.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Низ долината тече река. Таа ја сече месноста на две половини: лева и десна. Го дели овој мал свет на два брега.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)