Таму се наѕре малата фигура на Велета, којшто им се приближуваше.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Таа исто така љубезно ги позајми делата од својата лична колекција, почнувајќи со трите коњчиња-играчки што Дишан ги изработил од сечени картони и ги исликал уште како дете.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Како по наредба, ми дадоа куп подароци: мали фигури, статуети, безброј значки.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Иако се дело на неговата рака, овие мали фигури тешко можат да бидат групирани заедно со неговите зрели трудови; како и да е, исто како што и билбоке-то може да се гледа како најава на неговиот понатамошен развој, овие играчки го документираат неговиот ран интерес за игри, преокупација што ќе остави трага и врз неговата уметност и врз неговиот живот, со шахот како еден екстрем, и уметничките игри, односно, неговото одбивање да ги игра - како друг.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)