Малите ѕвезди одвај трепкаа со својата бледа светлина, како да ќе угаснат секој час.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Вистина беше дека, при читањето, Татко редеше нови пластови знаење во својата душа, а Мајка беше повикана да ги проверува овие вистини во животот, како светлина на нејзиното семејство кое стануваше мала ѕвезда во балканските темнини... ***
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ете, самиот се увери, зар не е чудесно и неверојатно созананието дека ти си една мала ѕвезда во севкупниот космос? – му возврати старецот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
ЕЛЕНА се вика таа мала ѕвезда, што молскоти и во мракот како златна лира...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)