Радоста што им ја приредија Роса и Деспина беше запечатена со по едно јако вистинско кафе со лажиче слатко и со по една чаша сок направен од вештите раце на Перса, а потоа почна да се празни малечкото дворче.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)