Нашите неми одсјаи се огледуваа како негативи на темниот, мастен прозор од возот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога возот повторно исплива се наоѓавме на Јужната Страна и таму истураше, порој како небото да се отворило да ги удави и невините и грешните подеднакво.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Молњите се разгрануваа над градот и кога возот влезе во метро-тунелот, внатрешните светла трепнаа како струјата да се прекина иако возот продолжи да лета под Јазолот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)