Можеби ќе речете дека постои еден начин на неповрзување што си личи; некогаш тоа се нарекуваше „стил“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во матичните книги нема графа тага.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
А овој, Андреја Тарковски, во сите матични книги бил заведен меѓу умрените.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не доврши зашто веднаш го прекинав, прашувајќи го: - Мислите на тоа како сум запишан во црковните матични книги?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Постојат озаконети одлагалишта, матични книги, текстови потпишани со исто име, одговорност, сопственост, осигурувања. Тоа мошне ме интересира.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На изводот од матичната книга на венчаните имаше напишано: „Бракот се раскинува поради смрт на еден сопруг“.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Човеков бил Тито: во секоја република имал сопруга, заведена во правливите матични книги, кои мораше да ги бара во подрумот во архивата бидејќи во компјутер немале време, а ни желба да ги внесуваат. Па немал усул...
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)