Колку за семе останаа и машки и женски, макар половината; може и преку половината изумреа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И навистина, преку зимата не се покажа потреба да бркаат некој комита.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ако селското население и сега си зборува како што си зборувало и понапред и зборува одред низ цела Македонија само на еден словенски јазик, – во градовите, редум со бугарските машки и женски гимназии и основни училишта; насекаде ќе најдеме и српски.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Не бира со кого се тепа. Се тепа и се расправа и со машки и женски.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Што всушност се случило? Во таа состојба на опиеност, во која ниту сум бил на небото, ниту на земјата, во мојот облак светлина (никогаш од тогаш не сум ја видел таа светлина, а копнеам по неа; ќе ја видам ли уште еднаш, макар и во некој друг живот?), сум дошол до Луција, и мислејќи дека фантазирам за себе и во себе, сум ја изговорил целата фантазија, во два гласа, машки и женски, пред неа и пред нејзините другарки, што предизвикало општа смеа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ги оставивме пљачките и се вративме кај оградата што ги дели машкиот и женскиот логор.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Лазев под дрвените седишта од кои висеа безброј машки и женски нозе.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тој влегува во водата и оди кон нив.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Погледнува, значи кон морето, а таму во бело кајче, облечена во бел фустан од тантела, со парасол над главата и децата покрај неа, облечени во машка и женска матроски облекла, нежно насмевната му мавта Гита.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Мајката Роса со две сонца во човечињата на очите, зацрвенета и сериозна, нејзините сестри близначки Сава и Танаска со по една момичка исти како и помалечките на Роса, трите нејзини ученички, Милка со две машки и нејзиниот маж и се разбира, Деспина, бликната од радост ама и од едно чувство на страв што ја мати радоста.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Изродиле илјадници, илјадници деца – машки и женски.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Кого и да запрашаше човек во тие години, мајка или татко, колку деца има, ќе речеше четири, две момчиња и две кози, или три, две машки и една коза...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)