Некоја длабока свест за цената на сериозното сфаќање на љубовта, за тиранијата на неиронизираните или трагични романтични улоги, се можеби она што ја обликува и ја објаснува восхитеноста на машката геј-култура од мелодраматичната изведба на Џоан Крафорд на мајчините згрозеност и пркос.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
На овој крстопат во развојот на анализата на квир-културата, секое средство на машка геј-идентификација – секоја реплика, секоја сцена, секој филм и мјузикл, секоја дива – треба да се изучува со сета негова особеност, за да може да се разоткрие значењето на единствената формална структура што го сочинува.
Во тукашниов случај, доволно е да се забележи дека во Милдред Пирс навистина се работи за изведба, конкретно за изведба на мајчина згрозеност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Милер не артикулира некоја општа вистина: тој го опишува конкретното значење на еден конкретен општествен облик.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Можеби тоа е и она што ја зајакнува склоноста на геј-мажите да се идентификуваат со нејзиниот разулавен лик.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Неговото читање не бара примена и врз други мјузикли, а камоли врз други културни облици и ја губи поентата кога ќе се обопшти.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тој само се стреми да ѝ го направи дејството понетоксично – така што ќе ги направи вредноста и престижот на романтичната љубов помалку аксиоматски.
Преосвојувањето на ликот на Џоан Крафорд, воопшто, од страна на машката геј-култура и неговото ставање во инаков оптек, како и нејзината фасцинираност со таа една сцена од Милдред Пирс, можат да добијат посебна смисла ако се гледаат на ваква светлина.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не гледа и не се труди да ја порази љубовта ниту да ни го оконча застојанато, религиозно обожавање на убавината.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)