Пред самата зграда, неогреана од сонцето, дремкаше осамен пајтон, со впрегнати пар јадри, но мирни коњи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се качувавме по еден планински дел, сите се симнаа од коњите, а мене не ми беше страв да продолжам да јавам на мирниот коњ.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)