Историскиот компромис, и покрај сите ветувања, никогаш не се оствари, ниту по воениот судир од октомври 1973 година, кога во декември истата година во Женева се одржа мировната конференција која можеше да му даде легитимитет на историскиот компромис.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Арафат и официјално напуштајќи го својот сон за создавање на една обединета и демократска држава за време на својот говор пред претставниците на Обединетите Нации во Њујорк, во ноември 1974 година, ќе предложи создавање на една мини-држава во Трансјорданија и Газа, со реципрочно и симултано признавање на Израел и Организацијата за ослободување на Палестина, да преговара со преставниците на еврејската држава во рамките на една меѓународна конференција, под закрилата на ООН и големите сили.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Меклин ја спомнал и можноста за формирање федерална држава, која би била составена од Југославија и Бугарија, а кон која би се приклучиле Грција и Албанија и во која, според Меклин, границите на „идеална Македонија цврсто би се формирале“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тито, од своја страна, како што известувал Меклин, настојувал да остави впечаток на политичар што нема намера да ги промовира територијалните претензии на Југославија во тој регион пред одржувањето на мировната конференција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Македонија е единствен центар и претседавач на мировната конференција.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Фан Ноли успеа да се здобие со довербата на американскиот претседател Вудро Вилсон, и да го добие неговиот, односно гласот на САД, Албанија по Првата светска војна и Мировната конференција, да не биде распарчена туку да остане во границите од 1912 година.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)