многу (прид.) - година (имн.)

Но, и кога лежеше, не го правеше тоа како некој што допрва стигнал пред неколку недели, од некакво езеро и зад ридот, туку како да пораснал со местото на коешто сега лежеше неговото тело, и како многуте години да го беа ослабнале; и нешто круто и восочно се дружеше со него како да е симнато од телата со коишто некогаш се беше дружел.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)