мој (прид.) - прабаба (имн.)

И додека јас се измачував со разни филозофски становишта при изнаоѓање добра солуција за расветлување на македонската сага: Оп, еве ти сега, вест, нова вест, НОВИНА: Деновиве ја слушнав вестта дека сателитското вешто око, поставено над Македонија, некаде кај Куманово, во месноста Кокино откри ОПСЕРВАТОРИУМ! (Но, од таму некаде кај Кратово е родум мојата прабаба Трајанка, од село Железница).
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Не туку врескај, од ум ме извади – свика баба Менка, баба ѝ на мајка ми, мојата прабаба што таа ја обожава и често ми раскажува за неа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мојата прабаба успеа да стигне преку, од другата страна, го допре трансот, збунувајки го чуварот на животот, го наддитри, надмудрувајки го така што тој незнаеше од која страна да ја бара.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Тоа мојата прабаба ми го објасни вака: - На ребетот постојат точки- просто како цврсти клинови, каде енергијата може да се заглави, ако ти не ја подбутнуваш со мислите: де нагоре, де надолу.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Ај си одам – реков – ќе имаш компликации поради мене.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога стигнав таму, во Крњево, ја најдов мојата прабаба Анѓа сама дома како толчи ореви, а во дворот оревите се сушеа.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
II. 1970 година Бев четиринаесетогодишно девојче кога појдов кај мојата прабаба Трајанка.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)