мој (прид.) - сопруга (имн.)

„Ова е од жена - од мојата сопруга.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
А јас не можев да поднесам ти да бидеш жива, а да не си моја сопруга. Дали ме сфаќаш, Рози?“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Во прилог на таквата негова заложба, Христов, меѓу другото одржал говор во кој ја истакнал искривената слика во Америка за имигрантите и потребата за нивна американизација што се одвивала преку процесот („казанот“) на претопувањето (melting pot): Ние (јас и мојата сопруга) дојдовме овде во Вермонт во 1938 година.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Што се однесуваше до нас (мене и мојата сопруга), на Јан Кот не му требаше посебен напор за да не убеди дека сме само коректни толкувачи на неговите ставови.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Таткото на мојата сопруга, кога го преуредував станот, ме советуваше на кујната да гледам како на неважна работа.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ете, поради тоа, кога убаво се изнасмеав од прочитаното во есејот на Јан Кот „Одалеку-одблиску или Балзаковиот кревет“, веднаш потрчав во собата каде мојата сопруга уживаше во следењето на ТВ серијалите и почнав да и раскажувам за Јан Кот и за неговите средби.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ова мало лицемерно суштество многупати се обидувало да ми докаже дека мајка и ( ха, значи мојата сопруга) течко живее. Diabetes mellitus.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Па и мојата сопруга Марша, му кажуваше дека, ете, ќе му дојде на гости и мајката што го родила...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ќе ти дадам толку колку што им припаѓа на девиците, двесте сребрени зузими сребро, што ти припаѓа според прописот на Тора, како и храна, облека, сѐ што е потребно за живот и ќе ги исполнувам брачните должности, сѐ според општоприфатениот договор...’ Јехуда Давидовиќ го чита текстот на нивната кетуба16 составен според стар образец на арамејски јазик.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Некаде таму, зад вратите на рајот, тој е со Алегра.  * „Третиот ден во неделата од месецот Сиван, 5701-та година од создавањето на светот според сметањето на времето, тука, во света заедница на Јехуда и Алегра, Господ нека ја заштити, младоженецот ѝ рече на девојката: ‘Биди моја сопруга според Законот Мојеев и Израилов.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Гледав крај мене како мојата сопруга Гзиме, така беше и во Тунис, се бореше со маките на семејството, со големата ќерка Блерина, и помалите ќерки Јета и Дита, кои судбината ни ги донесе доцна во животот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Беше пријатна, срдечна и директна и неговата сопруга.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во една прилика, на мојата сопруга Гзиме, со тон на доверлива добрина рече, да ја чува секогаш жива нејзината насмевка.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ова мало лицемерно суштество многупати се обидувало да ми докаже дека мајка ѝ (ха, значи мојата сопруга!) тешко живее.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
На парчето хартија што е виза за мојата сопруга удри печат, а мојот пасош одново почна да го прелистува.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сѐ на сѐ, може ли воопшто од некои од овие взаемно противречни поговорки да се исцеди некаква смисла, без оглед дали би била тривијална или не; Или пак се потполно неупотребливи, барем што се однесува на некакво согледување за тоа како мојата сопруга или јас би можеле да се чувствуваме во текот на тој продолжен период на разделеност; За да го пронајде одговорот на овие прашања британскиот психолог Карл Тајген во 1986 година приготви еден ингениозен експеримент.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Притисната од други обврски, мојата сопруга не можеше да ме придружува на ова патување.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)