За моите детски очи тоа заминување на мојот стрико рака под рака со смртта колку и да беше завиткано во тајновитост, во тажна и жална тајновитост, претставуваше и еден вид помирување на животот со смртта.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тоа се чини неверојатно но јас и денес можам со часови да го следам оддалечувањето на братот на татко ми во придружба со смртта.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)