мој (прид.) - на (предл.)

Моето на тоа се заврши, моментална слабост.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Ако те разјадат некојпат забиве мои на брег ќе те фрлам зошто си си?
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Во занесот го гледам само модриот прстен од левата рака на продавачот, ги слушам магичните зборови и час пропаѓам или се кревам, час бладам или потпевнувам, обидувајќи се, притоа да им посочам на моите на петелот „Чуварот на сонот“ кој се така бдее и пее надвиснат над мене, и ако заклан.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И повторно пак тебе те гледам, Месечино и изгреву мој на исток, златна косо, насмевке милиони вредна, бесценета среќо во градот никогаш разбуден.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)