мртов (прид.) - си (гл.)

Скоро и не трепнуваш. Не одолговлечуваш. Најголемиот дел од времето дури и не знаеш за тоа. Мртов си и точка.“ Се качивме горе за да спиеме.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Амо уште еднаш те видам – мртов си. (Му ги разгрнува градите на Гаврил. Ја гледа раната. Вади пара. Му ја дава.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Денес, еве, и Ѓорче е мртов, мртов си и ти.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Чекај да скокнам, белки господ затоа ми ги свртел очите на таа страна. Те донесов, право е - чинев, мртов си.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Таму во мене гледаа друга Милка, лицето ми беше како восок.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ми пријде Цвета: Милке ма, што ти се случило, како мртва си?
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)