мртов (прид.) - да (сврз.)

Не пристигна свршеникот си мртов да го кити со росен погребен букет, бидејки не тажат во Река момите, па нити го видел тој срам овој свет!
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
А над сѐ, не дозволуваме мртвите да се кренат против нас.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа приврзаност кон неа му помогнало и мртва да ја најде.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
- Еј, брате, слаботија си ти. И буткајќи ја смрзнатата тупаница во големата уста, го задуши плачењето, во страв овој човек овде и мртов да не му се насмее за неисполнетата клетва.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тој не бега, негде збор да не се чуе што бомбашот страшен исплашено бега, за надежта млада безразлично му е, не се плаши мртов да падне тој сега.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)
ги менуваат имињата на луѓето и на местата, на својот јазик не смееш и да се расплачеш, мртвите да ги испратиш, ако зборот му се украде на јазикот, јазикот може да биде и пресечен и откорнат, мајките им ги затнуваат устите на децата, со раце им ги затвораат, ги задушуваат; од Јужна Грција се сите служби: и учители и попови и полиција, сите ни кажуваат што треба да работиме и колку треба да работиме, но никој не ни кажува како треба да живееме, ама кога ќе победи нашата партија, ќе нема човек на човека роб, ние слободно ќе зборуваме и на својот јазик ќе учиме...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мртва да ти е ногата па ќе мрдне, ќе оживи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Напати ќе ја прекинат песната и ќе речат: — Можеби не чини пред толку мртви да пееме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не можам мртвите да ги лажам, ѝ велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вака не ми е лезет чикнфрајд пиле зашто можам да згрешам некоја коска да фрлам во јардот и смокот да ми се задави и на самото место дед мртов да остане...“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Шепоти едниот, шепоти и другиот. Да ти е страв и мртов да те видат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ги молевме да станат, рече Дуко Вендија, мртвите да станат, а живите да влезат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
-Ене нож во камарана, му велам на Лазора Ночески, ај барем мртвите да не чекаат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што беше тоа писание само мртовци да пренесува магарето. Само мртви да го јаваат децата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да има повеќе, за сите мртви да има.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)