наведнат (прид.) - над (предл.)

Циљка наведната над него, му ја брише потта од челото и вратот и го пои со жешка вода...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Некаде пред земјотресот, кога Јана веќе наполни десет, таа налета на Лев, кој наведнат над оградата на Камениот мост, се џареше во Вардар.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Појдов кон ресторанот. Ги забележав Х.Х. и О.О. Беа наведнати над некои хартии.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Така, неодамна во некоја серија гледам луѓе наведнати над свеж леш.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Пеела песна Кијмет наведната над лулката над дете новороденче.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Некои урнатини, обраснато камење, оброчиште и еден темен напев што се издига во залезот: три жолти цветови, наведнати над каменот, секое нивно потреперување – некој потаен збор, се нишаат и се молат во летниот припек.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Наведнат над листот, се напрегав да ја следам мислата и да го дофатам зборот со сиот волумен, широк и дрочен како големата дрочна месечина што виси ноќва над Маказар, „селото со седумдесет куќи и двесте и осумдесет жители“, како што пишуваше во својот патопис Јохан Барт, сместено одамнина крај стариот пат Виа Игнациа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Пргава и сигурна шепа ги зари своите канџи во нејзината слабина додека беше наведната над растението.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
VI. Кога почувствува дека почнал да му се кочи и вратот, сфати дека поминало уште време и дека се заборавил пишувајќи и размислувајќи седнат така во една поза, наведнат над папирусот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Кој е афродизијакот против осаменоста? – прашува колегата, и натаму наведнат над масата, над формуларите што мораат да се исполнат и предадат во определен рок.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Но четвртиот, наведнат над филџанот, како воопшто да не го забележува објективот пред себе.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Бојана беше наведната над големото тркалезно огледало и се шминкаше.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
- Се сеќавате ли што зборуваше Виолета за Бејрут? Кога маж ѝ работеше во амбасадата.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Дејството „пијам вода“, кон Димитар и јас лесно и постојано го користиме (на вообичаената августовска скопска жештина) наведната над некоја од градските чешми, за него е мисловна (и гадлива) именка.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Не плаши се, Иринка! Сѐ помина! Ние сме тука! - нежно шепотеше Бојан, наведнат над неа.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Нема ништо живо, освен селската чешма и две старици, забрадени со црни шамии до очите и наведнати над водата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Пред зори, слушајќи шушкање, Вадим се разбуди.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Матвеј Николаевич стоеше бос, наведнат над заспаната ќерка; неговото лице беше вкочането сосема блиску до градите на Наташа; на Вадим му се причини дека тој мошне смрдливо и чкрипаво мласка.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Можел да загризе и во врат на ѕвер. И сепак ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Без објаснување во себе и за себе, темен и тромав, неприродно наведнат над живото петно во мантија, со претчувства барал да ја прочита вистината од челото на заспаниот, најпосле, навистина, куќата горела, некој пуштил од дланка пламната птица врз 'ржениот покрив, Гавруш Пребонд или попот Панделиј Каламарис, и тој станал бескуќник; спиел во тесниот дом на шурата Адам Лесновец, јадел негови компири, благословувал на софра со негово вино и осамен бил: не му треба жена, топло месо под ленена кошула и подвижни мали дињи под кожата на градите, му треба мајка на двете негови деца.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во библиотеката го чекаше стоплениот стол, отворената книга и незаинтересираните тилови на другите читатели, наведнати над својот дел од масите додека во тишината на читалната се слушаше само повременото превртување на страниците.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Во него остана само уште една желба - да разбере каква е таа полна воденичарска вреќа, покриена со шубара и наведната над него.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Дали ќе трае само толку, колку што ќе останеме наведнати над пепелиштето и остатоците од темелите на нашите куќи?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Наведната над пиперот, мајка му береше пиперки.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)